درخراسان و مصروشام و عراق- فتنه و کارزار میبینم (پیشگوییهای شاه نعمت الله ولی) 58

   درخراسان و مصروشام و عراق- فتنه و کارزار میبینم (پیشگوییهای شاه نعمت الله ولی)

 

از دیالی در عراق تا عرسال در لبنان زیر سیطره جریان موسوم به "دولت اسلامی عراق و شام " قرار دارد

شاید بهترین توصیف برای گستره مناطق درگیر در روزهای آینده را بتوان برنامه‌های اعلام شده از یک سال پیش به این سوی گروه تکفیری داعش دانست. تقریبا یک سال از روزی گذشته که ابو‌محمد العدنانی، سخنگوی داعش از برنامه این گروه برای به آتش کشیدن منطقه از دیالی در عراق تا بیروت در لبنان خبر داد و این برنامه تا حد زیادی عملی شد‌.

بیانیه‌ای که به تازگی از سوی دفتر رسانه‌ای وابسته به سازمان ملل در عراق ‌به نام یونامی و توسط ژاکلین بادکوک، نماینده دبیر کل سازمان ملل و مشاور امور انسانی در عراق صادر شد و نشان می‌داد در این کشور از ماه ژانویه تا جولای سال ۲۰۱۴ حدود ۵ هزار و ۵۰۰ ‌کشته و ۱۲ هزار‌ زخمی و یک میلیون و ۴۰۰ هزار تن آواره شده‌اند، نشان‌دهنده عمق ماه‌های خونباری است که عراق پشت سر گذاشته و پیش روی خواهد داشت.

به گزارش «تابناک»، ‌با توجه به تحولات روزهای اخیر و درگیری‌های در‌هم تنیده در کشورهای منطقه، چندان هم نمی‌توان به کاهش قربانیان جنگ‌های داخلی و حملات تروریستی در منطقه امیدوار بود.

چند روز است که مناطق مرزی لبنان و سوریه، شاهد تلاش گروه‌های مخالف دولت سوریه در جنگ داخلی این کشور برای کشاندن درگیری‌ها از سوریه به لبنان هستند. پس از موفقیت‌های ماه‌های اخیر دولت سوریه و حزب‌الله در این منطقه، در چند روز گذشته رسانه‌های وابسته به تروریست‌ها از اتحاد گروه‌هایی خبر دادند که تا چند روز پیش، با خشونت و بی‌رحمی تمام با یکدیگر می‌جنگیدند.

جبهه‌النصره وابسته به القاعده به رهبری ابومحمد الجولانی و خلافت خودخوانده داعشی ابوبکر البغدادی، در حالی در قلمون سوری، مدعی یکپارچه شدن صفوف خود هستند که پس از بگومگوهای پیشین داعش و القاعده و تأکید الظواهری بر اینکه داعش باید از سوریه بیرون رود ‌و توجه خود را صرف عراق کند، اعلام خلافت توسط البغدادی، القاعده و الظواهری را در برابر پرسش سخت تعیین رابطه خود با خلافت قرار داده بود.

البغدادی در ماه‌های اخیر و پس از تحرکاتش در عراق و سوریه و از جمله تصرف موصل و تکریت، عملا جایگاه الظواهری را به چالش کشیده و اگر ادعای همراهی دو طرف در مرز سوریه و لبنان واقعی باشد، ‌رخداد مهمی بروز کرده است.

رویدادها در مرزهای لبنان، نیروهای دولتی سوریه و لبنان را در کنار حزب‌الله قرار داد تا از کشیده شدن درگیری‌ها به کوچک‌ترین کشور خاورمیانه پس از بحرین جلوگیری کنند. رسانه‌های تروریست‌ها از استقبال سکنه برخی مناطق مرزی از آن‌ها خبر می‌دهند، نیروهای دولتی لبنان را به گروگان گرفته‌اند و تهدید می‌کنند، اگر رهبران تروریست‌ها از زندان‌های لبنان آزاد نشوند، نیروهای دولتی گروگان گرفته شده را ذبح خواهند کرد. آن‌ها حتی مدعی پیوستن معدودی از اعضای ارتش لبنان به خود نیز شده‌اند.

همین تحولات است که در وخیم‌ترین وضع خود، ممکن است به تکرار تجربه موصل در لبنان نیز منجر شود. نبیل قاووق، رئیس شورای اجرایی حزب الله لبنان هشدار داده ‌که «اسرائیل و جریان‌های تکفیری دو روی یک سکه هستند، اما خطر تکفیری‌ها را باید در لبنان ـ همان گونه که خطر اسرائیل را جدی دانستیم ـ جدی و واقعی تلقی شود. شاید برخی از گروه‌های لبنانی نمی‌خواهند این واقعیت را جدی بگیرند، ولی این ناآگاهی می‌تواند به تکرار تجربه موصل منتهی شود. اکنون داعش به مرزهای شرقی لبنان رسیده است و بنابراین، باید این اوضاع و این خطر را جدی بگیریم».

از سوی دیگر، هرچند دولت سوریه‌ در هفته‌های اخیر روزهای پرتلفاتی را گذرانده‌، همزمان در جبهه‌هایی دیگر به ویژه در حلب، پرجمعیت‌ترین شهر این کشور پیش از شروع جنگ داخلی در حال کسب موفقیت است. قطع مسیر تدارکات مخالفین، درگیری میان مخالفین، تمایل آن‌ها به سرکشی و غارت و خسته شدن عمومی از ادامه جنگ در این منطقه، راه را برای موفقیت دولت در مناطقی از حلب ـ که با دیگر گروه‌های تروریستی به استثنای داعش درگیر است ـ باز کرده است.

در همین استان و در مرزهای ترکیه، کردهای شهر کوبانی یا عین‌العرب مدت‌هاست‌ در برابر محاصره داعش مقاومت می‌کنند. مشکل کرد‌ها علاوه ‌بر محاصره و رو‌به‌رو بودن با قساوت داعشی‌ها این است که کوبانی از معدود شهرهایی است که مدت‌ها در برابر محاصره مقاومت کرده‌اند و اگر محاصره شهرشان شکسته شود، احتمال دارد داستان تصرف مزار شریف به دست طالبان در مقیاسی کوچک‌تر ولی با قساوت و جنایتی شدید‌تر تکرار شود.

درگیری‌های استان حسکه نیز کرد‌ها و دولت سوریه را در برابر دشمنی مشترک قرار داده است.

در عراق درگیری‌های استان نینوا در روزهای اخیر، مهم‌ترین تحولات میدانی بوده است. تصرف «تقریبا کامل شهر سنجار و منطقه تل‌عفر» و نیز منطقه زمار و دوازده روستا در نزدیکی آن در این استان توسط داعش و متحدانش تأیید شده و عملا مرز سوریه و عراق‌کامل در اختیار داعش قرار گرفته است. حداقل فعلا داعشی‌ها در رسیدن به هدف خود در پاک کردن مرز‌ها موفق بوده‌اند. نقشه پایین، مناطقی را نشان می‌دهد که داعش در روزهای اخیر به تصرف خود در‌آورده است.

تصرف حوزه نفتی عین‌زاله و پالایشگاه مجاور آن ـ که داعش ادعای برداشت روزانه بیست هزار بشکه نفت از آن را دارد ـ می‌تواند منبع مهم مالی برای خلافت باشد. مسأله مهم‌تر تراژدی انسانی است که مردم این مناطق را تهدید می‌کند. پیروزی داعش بر پیشمرگه‌ها در شهرهای غرب موصل در استان نینوا، دویست هزار تن را که بیشتر آن‌ها از جامعه کردهای ایزدی هستند، در مقابل داعش بی‌دفاع کرده است.

احتمالا داعشی‌ها سد موصل را از نیز از دست پیشمرگه‌ها در‌آورده‌اند. حتی اگر اهمیت این سد بزرگ در کشور خشکی مانند عراق هم در نظر گرفته نشود، تسلط داعش بر این سد از سوی برخی کار‌شناسان با خطر سیل در شهرهای پایین دست یعنی موصل، تکریت، بیجی و حتی بغداد برابر دانسته شده است. سه ماه پیش داعش در غرب بغداد داعش با خالی کردن کانال‌های آبیاری، غرق کردن خانه‌ها و دست‌کم چهار مدرسه، دوازده هزار خانوار را آواره کردند، آن‌ها استفاده از آب به عنوان ابزار نظامی را یاد گرفته‌اند.

این تصویری نسبی از دیالی تا بیروت است؛ منطقه‌ای که داعش وعده به آتش کشیدن آن را داده بود، حال آنکه خلیفه خودخوانده دستور داده است، مدارس در بخش‌هایی از سرزمین خلافت با مواد درسی جدید و از یکم سپتامبر، آغاز به کار کنند!