درخراسان و مصر و شام و عراق - فتنه و کارزار میبینم (شاه نعمت الله ولی)
ملک
عبدالله پادشاه عربستان قبلا تهدید کرده بود، در صورتی که آمریکا به
ایران حمله نکند، ریاض برای پاسداری از منافع خود، کارهای لازم را مستقل از
دولت واشنگتن در پیش خواهد گرفت. حالا اقدامات
گروه‌های موسوم به تکفیری در عراق و سوریه و پیشروی‌های این گروه‌ها در
بخش‌هایی از این دو کشور، این روز‌ها به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های امنیتی
در خاورمیانه تبدیل شده است.
به گزارش «تابناک»، رابرت گیتس، وزیر دفاع امریکا در زمان بوش پسر، به
تازگی کتاب خاطرات خود را منتشر کرده است. وی در این کتاب، خاطرات خود را
از دیدارهای خود با پادشاه عربستان نقل می‌کند و می‌گوید، ملک عبدالله از
وی خواست آمریکا نه تنها علیه اهداف هسته‌ای ایران، بلکه علیه همه مراکز
نظامی این کشور حمله نظامی همه جانبه‌ای انجام دهد.
آیا پادشاه عربستان چنین حرفی زده است؟ گیتس یک مقام رسمی دولت امریکا
بوده که این اظهارات را مطرح می‌کند. وی در فاصله سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱
مسئولیت وزارت دفاع آمریکا را بر عهده داشت. او از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ در
دوره ریاست جمهوری بوش پسر و همچنین در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ در دوره
ریاست جمهوری باراک اوباما، وزیر دفاع آمریکا بود؛ بنابراین، چگونه
می‌تواند اظهارات خلافی بر زبان بیاورد؟
از سوی دیگر، در حالی که ماه‌ها از انتشار این کتاب می‌گذرد، چرا پادشاه
عربستان سکوت کرده است؟ آیا سکوت مقامات سعودی دلیلی بر تأیید گفته‌های
گیتس نیست؟
در تاریخ انقلاب اسلامی، این نخستین بار نیست که عربستان دشمنی خود را
علیه ایران نشان می‌دهد، بلکه در حمله عراق به ایران هم تحریکات دولت
عربستان بی‌تأثیر نبود. صدام پس از اینکه از حمله به ایران چیزی به دست
نیاورد، به کویت حمله کرد و گفت، عربستان به قول‌هایی که به او در حمله به
ایران داده بود، وفا نکرده است.
پس از آن، در سال ۲۰۰۳ و در جریان مقدمه‌چینی آمریکا برای حمله به عراق و
سرنگونی صدام نیز این رویکرد خصومت‌آمیز سعودی‌ها نسبت به ایران آشکار شد.
بنا بر خاطرات مقامات آمریکایی که سال‌ها پس از آن تاریخ منتشر شده، در
شرایطی که دولت بوش به افغانستان حمله کرده و در حال برنامه ریزی برای
اقدام نظامی بعدی خود در عراق بود، دولت عربستان درخواست کرده بود پیش از
عراق، واشنگتن در آغاز نسبت به حمله به ایران اقدام کند.
به تازگی در اسناد منتشره در سایت افشاگر «ویکی لیکس» نیز اشاره شد که
ملک عبدالله در آوریل ۲۰۰۸ به رایان کراکر، سفیر وقت آمریکا در عراق و
همچنین ژنرال دیوید پترائوس، رئیس فرماندهی مرکزی ایالات متحده گفته بود،
واشنگتن باید نسبت به حمله به ایران اقدام کرده و «سر افعی را قطع کند».
اکنون پرسش اینجاست که آیا مسئولان کشور نمی‌خواهند ـ خصوصی یا اگر
مصلحت باشد آشکارا ـ به این کینه‌توزی‌های عربستان اشاره کنند؟
پرسش مهم دیگری که مطرح می‌شود، این است که چرا دولت عربستان و شخص
پادشاه این کشور در پس بیشتر ناامنی‌های منطقه دیده می‌شود؟ هیچ کس نیست که
عربستان را عامل شورش تروریست‌ها علیه دولت سوریه نداند. حمله مستقیم
تانک‌های عربستان به مردم بحرین و جلوگیری از دموکراسی در این سرزمین و نقش
پشت صحنه عربستان در شکست بیداری اسلامی و مهم‌تر از همه، حمایت‌های
بی‌دریغ چند سال اخیر از بعثی‌های عراق و نیز گروه تروریستی داعش طی روزهای
اول حمله به عراق، بیانگر ماجراجویی‌های چند دهه اخیر دولت عربستان است که
با تمام تلاشی که برای مخفی کردن خود در پشت این حوادث انجام داده، آشکار
شده و بسیاری از دولت‌ها وسیاستمداران به آن اگاهی یافته‌اند.
جالب اینکه به تازگی حتی برخی چهره‌های سیاسی سعودی نیز آشکارا به نقش
دولت خود در ایجاد و بال و پر دادن به داعش اعتراف می‌کنند؛ برای نمونه،
اواسط ماه گذشته عیسی الغیث، عضو مجلس مشورتی عربستان با اذعان به اینکه
داعش ساخته و پرداخته کشورش است، گفت هنوز هم بخش‌هایی در عربستان هستند که
از القاعده و داعش پشتیبانی می‌کنند.
بنابراین و با توجه به این مطالب، به نظر می‌رسد یک کمیته تحقیق باید
درسطح سازمان کنفرانس اسلامی یا سازمان ملل ویا مراکز مستقل بین‌المللی شکل
بگیرد و دخالت پادشاه و دولت عربستان را ـ که عمدتاً از طریق سازمان
اطلاعاتی این کشور طراحی و پیگیری می‌شود ـ برای افکار عمومی جهان اسلام
مشخص کنند
No comments:
Post a Comment