درخراسان و مصر و شام و عراق - فتنه و کارزار میبینم (شاه نعمت الله ولی)
به نظر میرسد نیروهای ضددولتی با
یک برنامه ریزی کاملا مهندسی شده ضمن نزدیک شدن گام به گام به سوی پایتخت و
قطع راه های مواصلاتی، میکوشند تا از طریق تسلط برشبکه های برق رسانی، آب
رسانی و سوخت رسانی... دولت مرکزی را بدون جنگ و خونریزی ئ با صرف کمترین
هزینه و ادار به تسلیم نمایند!
امروزه شرایط کاملا نوینی در
منطقه عراق- سوریه ظهور کرده است که تا یک ماه قبل قابل تجسم نبود. در
شرایط کنونی نیروی هوایی سوریه درداخل و خارج مرزهای سوریه یعنی منطقه ای
شامل عراق و سوریه سرگرم بمباران سنگین مواضع نیروهای مخالف بشار الاسد-
نوری المالکی است. این درحالی است که خبرمیرسد که جمهوری اسلامی نیز یکصد و
سی فروند جنگنده های متعلق به صدام حسین را از انبار تسلیحات خودخارج کرده
و دراختیار سوریه و عراق قرار داده است.
درطرف مقابل نیروهای ضددولتی
درعراق برعموم گذرگاه های مرزی میان عراق و سوریه و اردن مسلط شده و مرزهای
بین المللی را میان سوریه و عراق از میان برده و با سرعتی محیرالعقول به
جابجاکردن سلاح و مهمات در دوسوی مرز اقدام مینمایند. قدرت تحرک و
سازماندهی این نیروهایِ ضددولت نوری المالکی در داخل خاک عراق و سوریه
بسیار خیره کننده جلوه میکند و خبر از وجود یک استراتژی قوی نظامی در پشت
پرده دارد.
همچنین نیروهای ضددولتی با تثبیت
مواضع خوددرمناطق آزادشده بطور شمرده و گام به گام به طرف بغداددرحال
پیشروی هستند و بمبارانهای هوایی ارتش اسد تاکنون آهنگ حرکت انهاراتغییر
نداده است. در هرنقطه ای که این نیروها به شهری میرسند که قوای دولتی درآن
حضور دارد به عوض جنگیدن وارد مذاکره با مدافعین شهر شده و بادادن تضمین
به آنها، آنها را خلع سلاح کرده و روانه شهر ودیارشان مینمایند.
گزارشهاحاکی است که نیروهای مخالف دولت نوری المالکی اکنون بیش از شصت
کیلومتر بابغداد فاصله ندارند.
بلحاظ سیاسی نیز تحولات چشمگیری در منطقه به وقوع پیوسته است.
نخستین واحدهای نظامی - امنیتی
آمریکایی به عنوان مستشاران نظامی وارد بغداد شده اند. درعین حال دولت نوری
مالکی برخلاف سابق که اصرار درخروج نیروهای آمریکایی از عراق داشت حاضر به
قبول دادن مصونیت قضایی به این مستشاران شده است.
اکموم کاملا پیداست که هدف حمایت
و حضور آمریکا درعراق حفظ یکپارچگی عراق نیست، زیرا عراق هم اکنون به سه
قسمت تقسیم شده و شیرازه وحدت درآن گسیخته گشته. امروز شمال عراق شامل
استانهای متعدد تامرز سوریه دراختیار عشایر سنی است. منطقه کردستان همراه
با شهر نفت خیز کرکوک در اختیار حکومت خودمختار کردستان است که درصددِ همه
پرسی برای استقلال این منطقه میباشد. در عین حال شهرهای کربلا و نجف و
کاظمین و سامرا و بصره در دست شیعیان است و مسئولان نظام حاکم برایران
اعلام داشته اند که درامور عراق دخالتی نمیکنند اگر این مناطق مورد تهدید
قرار نگیرند و به این ترتیب تجزیه عملی عراق را پذیرا شده اند.
درهمین حال به گزارش بولتن نیوز
به نقل از ایسنا ، "دیده بان حقوق بشر سوریه" تاکید کرده که جبهه افراطی
موسوم به " النصره "در یکی از شهرهای مرزی سوریه - عراق با جبهه موسوم به
"داعش" (دولت اسلامی عراق و شام) که درصدد تشکیل "خلافت اسلامی در سوریه و
عراق میباشد بیعت کرده است. نباید از نظر دورداشت که نیروهای عشیره ای
بخصوص عشایر دلیمی همراه با عراقیان اهل تسنن و کادرهای ورزیده ارتش منحله
بعث عراق به سرفرماندهی ژنرال عزت ابراهیم الدوری در شمال عراق فعالیت
نظامی قابل توجهی دارند.
در
همین رابطه ژنرال "معان" فرمانده سیستم امنیتی عراق در گفتگو با نشریه
آلمانی زبان اشپیگل اظهار میدارد: "بزرگترین خطر در شمال عراق (هم مرز
باسوریه) نیست، بلکه در مناطق غربی و جنوبی عراق (درحوالی مرزهای کویت -
عربستان) یعنی میان مزارع و کانال های استان بابل و در میان اراضی و
نخلستان های انبار میباشد. داعش قصد دارد جنگ را به پایتخت بکشاند." البته
داعش هدف کوتاه مدت دیگری را نیز درنظر دارد و آن هم قطع سوخت (بنزین و
نفت) و قطع آب و برق بر مناطق مرکزی بویژه بغداد برای وادار کردن بغداد و
حامیانش به تسلیم است. اینجاست که دلیل فشار برای تصرف سدهای بزرگ در شمال
برروی رودهای دجله و فرات را درمی یابیم. عملی که باعث اخلال در سیستم
آبرسانی و برق رسانی سراسری میشود. ازجانب دیگر فشار براستان کرکوک و بیرون
راندن کرکوک از چنگ نیروهای وابسته به دولت مرکزی و تصرف کامل پالایشگاه
عظیم بیجی همه از یک هدف کوتاه مدت حکایت دارد. وادارکردن بغداد به تسلیم
بدون جنگ و خونریزی!
همین
امر دولت نوری مالکی و حامیان منطقه ای او مانند بشار اسد و نظام حاکم بر
ایران را در لاک دفاعی عمیق فروبرده است. در همین حال فتوای علی سیستانی در
عراق و فتوای مکارم شیرازی در قم به جهاد، اندک اندک میرود تا آتش "جنگ
فرقه ای" را تبدیل به حریق "تخاصم مذهبی " نماید. ستیزه میان سنی و شبعه.
امری است که یادآور جنگهای خونین و چندقرنه میان ایران صفوی و امپراتوری
عثمانی را به یاد می آورد و حامل وخامت احوال عظیمی باخود میباشد
No comments:
Post a Comment